= to suddenly become angry and start shouting
to lose one's temper; attack someone
to blow up
= bir anda kızıp bağırmaya başlamak/öfkelenmek
sinirlenip azarlamak/paylamak, küplere binmek, çok kızmak
* He just went off on her for no apparent reason.
(Ortada hiçbir sebep yokken ona sinirlendi/kızıp bağırdı.)
* He just went off on her and started yelling.
(Bir anda ona kızıp bağırmaya başladı.)
* Her boss went off on her because she was late again.
(Yine geç kaldığı için patronu ona kızdı/bağırıp çağırdı.)
* Now think about this before you go off on me.
(Bana kızıp bağırmadan önce sen şimdi bunu iyice bir düşün.)
* My boss went off on me for coming to work drunk.
(Patronum işe sarhoş/içkili gelmeme çok sinirlendi.)
* My wife will go off on me if I lose my job.
(Eğer işimi kaybedersem/işimden çıkarılırsam karım bana çok öfkelenir.)
* I omitted Bob from my guest list knowing he would go off on me for having also invited his ex-wife.
(Eski karısını çağırdığım/davet ettiğim için bana kızacağını bildiğimden Bob'u davetli listesinden çıkardım/davet etmedim.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder