İngilizce Ders 6

Elllo Audio Listening
Reading
 Dersimizin listening/dinleme parçasına bu linkten ulaşabilirsiniz.

Metni okumadan önce beş defa dinleyin. Metni kabataslak okuyup konu hakkında fikir sahibi olduktan sonra beş defa daha dinleyin. Metni İngilizce-Türkçe ve Türkçe-İngilizce çift yönlü kelime, sıfat-isim tamlaması ve edat takımlarının manalarını çıkararak okuyun. Cümle tercümelerini yapın. En son beş defa daha dinleyin.

Parçanın Metni



Todd: Hey, Mark I saw that you're reading a book out there.
Mark: Yeah, that's right.
Todd: So, do you read a lot?
Mark: Yeah, I read a lot. In fact I don't have a television.
Todd: Ah, you're the man, seriously.
Mark: I only read.
Todd: Wow, how many books do you get through a week?
Mark: A week! Ah, at least one a week, because I work all the time.
Todd: Oh, that's pretty good.
Mark: Yeah, but I enjoy reading because television doesn't give you imagination, yeah I prefer reading.
Todd: Yeah, I hear you. It rots your mind, I think. Ah, also, what kind of books do you like to read? What kind of genres?
Mark: Well, let's see, I've got a lot of nonfiction, a lot of comedy.
Todd: Cool, so actually, when you read, like where do you normally read?
Mark: Where do I normally read? On the trains, actually. I'm always reading on the trains. I read because I'm always traveling to work. A lot of pleasure. And it's funny because I meet people on the trains when I'm reading, they look over at my book.
Todd: That's cool. I love to read on the trains.
---------- ---------------

DERSİN ÇÖZÜMÜ

 

Todd: Hey, Mark I saw that you're reading a book out there.
Selam Mark, dışarıda kitap okuduğunu gördüm.
Mark: Yeah, that's right.
Evet, doğru (okuyordum).
Todd: So, do you read a lot?
Çok (kitap) okur musun?
Mark: Yeah, I read a lot. In fact I don't have a television.
Evet çok (kitap) okurum. Doğrusunu istersen televizyonum yok.
Todd: Ah, you're the man, seriously.
Helal sana/süpersin, cidden söylüyorum.
Mark: I only read.
Sadece okurum.
Todd: Wow, how many books do you get through a week?
Haftada kaç kitap bitiriyorsun?
Mark: A week! Ah, at least one a week, because I work all the time.
Bir haftada mı? Haftada en az bir (kitap), çünkü bütün gün/sabah akşam çalışıyorum.
Todd: Oh, that's pretty good.
Baya iyiymiş.
Mark: Yeah, but I enjoy reading because television doesn't give you imagination, yeah I prefer reading.
Kitap okumayı seviyorum, televizyon hayal gücünü çalıştırmadığı/zihninde canlandırmana imkan sağlamadığı için kitap okumayı tercih ediyorum
Todd: Yeah, I hear you. It rots your mind, I think. Ah, also, what kind of books do you like to read? What kind of genres?
Anlıyorum seni. Bence televizyon insanın zihnini çürütüyor. Bir de (şunu soracağım), ne tür kitaplar okumayı seviyorsun? Ne tarzda (kitaplar)?
Mark: Well, let's see, I've got a lot of nonfiction, a lot of comedy.
Düşüneyim, kurgu olmayan ve komedi (türlerini) çok fazla okuyorum.
Todd: Cool, so actually, when you read, like where do you normally read?
Genelde nerede kitap okuyorsun?
Mark: Where do I normally read? On the trains, actually.
Genelde nerede mi kitap okuyorum?  Trende (okuyorum), doğrusu.
I'm always reading on the trains. I read because I'm always traveling to work.
Trende her zaman kitap okurum. Her zaman işe (trenle) gittiğim için okuyorum.
A lot of pleasure.
Çok zevkli/keyifli (birşey/oluyor)
And it's funny because I meet people on the trains when I'm reading, they look over at my book.
Ve ilginç bir şey, trende kitap okurken kitabıma bakan/göz atan insanlarla bu vesileyle tanışıyorum.
Todd: That's cool. I love to read on the trains.
Ne güzel. Trende kitap okumayı severim.

Facebook sayfamızda yorum ve katkılarınızı bekliyorum. buradan buyurun efendim

İngilizce Ders 5

BBC Learning English 6 Minute English
Grown Up and Living At Home

Dersimizin listening/dinleme parçasına bu linkten ulaşabilirsiniz.

Metni okumadan önce beş defa dinleyin. Metni kabataslak okuyup konu hakkında fikir sahibi olduktan sonra beş defa daha dinleyin. Metni kelime, sıfat-isim tamlaması ve edat takımlarının manalarını çıkararak okuyun. Cümle tercümelerini yapın. En son beş defa daha dinleyin.

Parçanın Metni

Rob: Hello I’m Rob. Welcome to 6 Minute English. I’m joined today by Finn. Hello Finn.

Finn: Hi Rob.

Rob: Today we’re talking about a subject that many of us have experienced – it's living at home, particularly when we're grown up and in our twenties. Finn, what age were you when you left home?

Finn: Well Rob, I was 18 and I'd just finished school, and you know I was really, really excited to go out and see the world! So I left home quite young.

Rob: Yeah Well, I left home at the age of 18 too, to go to university, and I never looked back!

Finn: But of course, not everyone leaves home when they're that young and we'll be discussing the reasons why – and discovering why more young people in the UK are staying at the 'hotel of mum and dad'.

Rob: Yes, we'll explain some related vocabulary too but first I have a question for you Finn. According to the UK's Office for National Statistics, in 2013, what percentage of 20 to 34 year-olds were living at home with their parents? Was it:

a) 16%

b) 26%

c) 36%

Finn: I'll say 36%.

Rob: OK, I'll tell you the answer later on. Back to our discussion about living at home. Residing with – or living with – your parents is not that unusual in some countries. Economic conditions, culture, or family tradition means that some young people stay at home until they get hitched – or get married.

Finn: Yes, but even then, it may be too expensive to rent or buy a house and the married couple continue to live at one of their parents' homes. But living conditions can be a bit cramped.

Rob: I’m sure, yes. But in the UK, it has been more common to leave home at a fairly young age and get your own place to live – maybe sharing it with other people – like a flatshare.

Finn: Yes, a lot of people will have to move to another city to take up a job – to get a job – or they may be going to university. But all of this comes at a price – there are bills to pay, there's food to buy, plus the cost of accommodation.

Rob: That's why there has been an increase in young people living with their parents for longer. The recent economic downturn is the biggest factor. It's harder for them to get on the property ladder – to buy a house. But what's it like to be 27 and still living under the same roof as mum?

Finn: Luke Sibson knows. He's 27 and still lives with his mum. What does he say is the biggest difficulty?

Luke Sibson:

I had set plans to own a house, and a car and have a family by the time I'm 30. I'm now 27 and I'm not any closer to achieving that. There's something very difficult about being a 27-year-old man living at home with your mum. There's something very difficult about being an adult living in an environment where you're still a child. It limits me socially; sometimes I feel it limits me professionally.

Finn: Oh dear, he had big plans for what he wanted by the time he was 30. But he's still at home and finds it difficult being an adult in an environment – or a place where you live – where you're a child.

Rob: So he feels like a child because he's being looked after and doesn't have much independence. This limits him in what he can do socially. I suppose he can't bring lots of friends home or leave the house in a mess!

Finn: Yes and he thinks it also limits him professionally – so it can affect his career. I have to admit Rob, If I was living at home now it would drive me mad.

Rob: Well not everyone has a choice and some might feel the benefits – the good things – are greater than the bad things. Alberto Baragan is 29 and lives near Madrid in Spain, a country where unemployment amongst the young is high. He says home living is not all bad. Can you hear what his reasons are?

Alberto Baragan:

Basically I don't have to wash my clothes, I don't have to make my bed, I don't have to buy anything for me, 'cos my mum does all these things for me. You don't have to worry about paying taxes, or paying electricity, any bills; you are living basically for free.

Finn: He says you are 'living for free' – that is quite a big incentive. There's nothing to buy, no bed to make, no washing to do. You do need quite a kind and generous mother or father to able to live like that!

Rob: Yeah that’s true. The type of parents you have may influence your decision to stay at home too! Alberto also mentioned there were no taxes or bills to pay, which is great if you're not earning any money.

Finn: Yes and this is of course the reality for many young people in Spain. But if you have no choice about living at home, hopefully you at least have a good relationship with your parents. This means accepting their virtues – their good points – and their faults.

Rob: Yes, after all, it is their home!

Finn: Spoken like a true parent Rob!

Rob: Behave you Finn, and let's see if you answered today's question correctly. I asked you according to the UK's Office for National Statistics, in 2013, what percentage of 20 to 34 year-olds were living at home with their parents? Was it:

a) 16%

b) 26%

c) 36%

Finn: I seem to remember I said 36%.

Rob: You're wrong. The answer is 26%. That's 3.3 million adults. That's an increase of about 25% since 1996. Well that's it for this programme. Please join us again soon for 6 Minute English from BBC Learning English.

Both: Bye.

 

---------- ---------------

DERSİN ÇÖZÜMÜ

 

Rob: Hello I’m Rob. Welcome to 6 Minute English. I’m joined today by Finn. Hello Finn.

Merhaba ben Rob. 6 Minute English’e hoş geldiniz. Bugün Finn de benimle birlikte. Merhaba Finn.

Finn: Hi Rob.

Rob: Today we’re talking about a subject that many of us have experienced – it's living at home, particularly when we're grown up and in our twenties.

Bugün birçoğumuzun yaşadığı/karşılaştığı bir konuyu, bilhassa yetişkin olup yirmili yaşlarımızda evde yaşamayı/kalmayı konuşacağız.

Finn, what age were you when you left home?

Finn, evden ayrıldığında kaç yaşındaydın?

Finn: Well Rob, I was 18 and I'd just finished school, and you know I was really, really excited to go out and see the world! So I left home quite young.

18 yaşındaydım ve okulu daha yeni bitirmiştim. Evden ayrılıp başka dünyaları göreceğim için çok heyecanlıydım. Yani evden çok genç yaşta ayrılmıştım.

Rob: Yeah Well, I left home at the age of 18 too, to go to university, and I never looked back!

Ben de evden üniversiteye gitmek için 18 yaşında ayrılmıştım ve bir daha arkama bakmadım.

Finn: But of course, not everyone leaves home when they're that young and we'll be discussing the reasons why – and discovering why more young people in the UK are staying at the 'hotel of mum and dad'.

Fakat herkes böyle gençken evden ayrılmıyor. Biz de bunun nedenlerini tartışıp İngiltere’de çok sayıda gencin anne babalarının otelinde kalmalarının sebeplerini bulmaya çalışacağız.

Rob: Yes, we'll explain some related vocabulary too but first I have a question for you Finn.

Konuyla alakalı bir takım kelimeleri de izah edeceğiz ama öncesinde sana bir sorum var Finn.

According to the UK's Office for National Statistics, in 2013, what percentage of 20 to 34 year-olds were living at home with their parents? Was it:

a) 16%

b) 26%

c) 36%

İngiltere Ulusal İstatistik Kurumuna göre 2013’de ebeveynleriyle birlikte yaşayan 20 ila 34 yaşındaki insanların yüzdesi nedir?     

Finn: I'll say 36%.

Yüzde 36 diyorum.

Rob: OK, I'll tell you the answer later on. Back to our discussion about living at home.

Sana cevabını bilahare/daha sonra söyleyeceğim. Evde yaşama konumuza dönelim.

Residing with – or living with – your parents is not that unusual in some countries.

Bazı ülkelerde ebeveynle birlikte oturmak/yaşamak anormal/garip karşılanan birşey değil.

Economic conditions, culture, or family tradition means that some young people stay at home until they get hitched – or get married.

Ekonomik koşullar, kültür ya da aile gelenekleri bazı gençlerin yuva kurana yani evlenene kadar evden ayrılmamalarına  yol açıyor.

Finn: Yes, but even then, it may be too expensive to rent or buy a house and the married couple continue to live at one of their parents' homes.

Fakat o zaman bile bir ev kiralamak ya da almak çok pahalı olabildiği için evli çift ebevenlerinin evlerinin birinde yaşamaya devam ediyor.

But living conditions can be a bit cramped.

Ayrıca yaşam koşulları da biraz sıkışıyor/daralıyor.

Rob: I’m sure, yes. But in the UK, it has been more common to leave home at a fairly young age and get your own place to live – maybe sharing it with other people – like a flatshare.

Kesinlikle doğru. Fakat İngiltere’de oldukça genç/erken yaşta evden ayrılıp belki ortak daire gibi başkalarıyla ortaklaşa kendi evini tutmak epey yaygın bir şey.

Finn: Yes, a lot of people will have to move to another city to take up a job – to get a job – or they may be going to university.

Birçok insane işe başlamak yani işe girmek için başka bir şehre taşınmak zorunda ya da belki de üniversiteye gidecekler.

But all of this comes at a price – there are bills to pay, there's food to buy, plus the cost of accommodation.

Fakat bütün bunların bir bedeli/maliyeti var/oluyor. Ödenecek faturalar, alınacak yiyecekler, bir de kalacak yer maliyeti.

Rob: That's why there has been an increase in young people living with their parents for longer.

Ailesinin yanında daha uzun süre kalan gençlerde artış yaşanmasının sebebi de bu zaten.

The recent economic downturn is the biggest factor.

Son ekonomik çöküş/kriz en büyük etken.

It's harder for them to get on the property ladder – to buy a house.

Mülk edinme yani ev alma süreçleri daha da zorlaştı.

But what's it like to be 27 and still living under the same roof as mum?

27 yaşında olup hala anneyle aynı çatı altında yaşamak nasıl bir şeydir/duygudur?

Finn: Luke Sibson knows. He's 27 and still lives with his mum. What does he say is the biggest difficulty?

Luke Sibson (bu duyguyu) biliyor. 27 yaşında ve hala annesiyle birlikte yaşıyor. En büyük zorluğun/sorunun ne olduğuyla ilgili söyledikleri nelermiş?

Luke Sibson:

I had set plans to own a house, and a car and have a family by the time I'm 30.

30 yaşıma gelmeden önce kendi evimi ve arabamı almayı ve evlenmeyi (aile kurmayı) planlamıştım.

I'm now 27 and I'm not any closer to achieving that.

Şuanda 27 yaşındayım ve bunu başarmaya yaklaşmış değilim.

There's something very difficult about being a 27-year-old man living at home with your mum.

Annesiyle evde yaşayan 27 yaşında biri olmanın büyük zorlukları/sıkıntıları oluyor/var.

There's something very difficult about being an adult living in an environment where you're still a child.

Çocukluğunu daha yeni geçirdiğin çevrede yaşayan bir yetişkin olmanın büyük zorlukları oluyor.

It limits me socially; sometimes I feel it limits me professionally.

Sosyal olarak kısıtlanıyorum, bazen iş anlamında da kısıtlandığımı hissediyorum/düşünüyorum.

Finn: Oh dear, he had big plans for what he wanted by the time he was 30.

Ah canım, 30 yaşına gelene kadar istediği şeylerle ilgili büyük planlar yapmış.

But he's still at home and finds it difficult being an adult in an environment – or a place where you live – where you're a child.

Fakat hala evden ayrılamamış ve çocukluğu geçirdiğin çevrede yetişkin olmayı zorlu/sıkıntılı buluyor.

Rob: So he feels like a child because he's being looked after and doesn't have much independence.

Bakıldığı (ilgilendildiği) ve fazla bağımsızlığı olmadığı için çocuk gibi hissediyor.

This limits him in what he can do socially.

Bu da onun sosyal çevrede yapabileceklerini sınırlıyor.

I suppose he can't bring lots of friends home or leave the house in a mess!

Sanırım eve fazla arkadaş getiremez ya da evi dağınık bırakamaz.

Finn: Yes and he thinks it also limits him professionally – so it can affect his career.

Ayrıca bunun onu iş anlamında da sınırlandığını düşünüyor, yani kariyerini etkileyebileceğini.

I have to admit Rob, If I was living at home now it would drive me mad.

Itiraf etmeliyim ki Rob, eğer şuan (ebeveynimle) evde yaşasaydım, çıldırırdım.

Rob: Well not everyone has a choice and some might feel the benefits – the good things – are greater than the bad things.

Herkesin seçeneği olmuyor, kimilerine de avantajları dezavantajlarından daha çok gibi geliyor.

Alberto Baragan is 29 and lives near Madrid in Spain, a country where unemployment amongst the young is high.

Alberto Baragan, gençler arasında işsizliğin fazla olduğu bir ülke olan İspanya’da Madrid yakınlarında yaşayan 27 yaşında biri.

He says home living is not all bad. Can you hear what his reasons are?

(ebeveynle) evde yaşamanın tamamen kötü bir şey olmadığını söylüyor. Gerekçelerini dinleyelim mi?

Alberto Baragan:

Basically I don't have to wash my clothes, I don't have to make my bed, I don't have to buy anything for me, 'cos my mum does all these things for me.

En başta çamaşırlarımı yıkamak, yatağımı toplamak, ihtiyacım için alışveriş yapmak zorunda değilim, çünkü annem tüm bunları benim yerime yapıyor.

You don't have to worry about paying taxes, or paying electricity, any bills; you are living basically for free.

Vergi ödemelerini ya da elektrik ödemesini, herhangi bir faturayı dert etmek zorunda değilsin, beleş yaşıyorsun en basit ifadeyle.

Finn: He says you are 'living for free' – that is quite a big incentive.

Beleş yaşadığını söylüyor. Bu baya bir cazip hale getiriyor.

There's nothing to buy, no bed to make, no washing to do.

Alışveriş yok, yatak yapmak yok, çamaşır yıkamak yok.

You do need quite a kind and generous mother or father to able to live like that!

Böyle yaşayabilmek için oldukça yardımsever ve cömert bir anne ya da babaya ihtiyacın var sadece.

Rob: Yeah that’s true. The type of parents you have may influence your decision to stay at home too!

Evet doğru. Ebeveyninin karakteri/yapısı da evde kalma kararını etkileyebiliyor.

Alberto also mentioned there were no taxes or bills to pay, which is great if you're not earning any money.

Alberto ayrıca ödenecek fatura ya da verginin olmadığından söz etti. Eğer bir gelirin yoksa, bu iyi birşey.

Finn: Yes and this is of course the reality for many young people in Spain.

Ve bu durum İspanya’da çok sayıda genç için bir hakikat.

But if you have no choice about living at home, hopefully you at least have a good relationship with your parents.

Fakat (ebeveyninle) evde kalmak zorundaysan, en azından ebeveyninle güzel ilişkin olsa iyi olur.

This means accepting their virtues – their good points – and their faults.

Yani onların iyi huylarını da kötü huylarını da kabullenmelisin.

Rob: Yes, after all, it is their home!

Nihayetinde onların evi.

Finn: Spoken like a true parent Rob!

Tam bir ebeveyn gibi konuştun Rob.

Rob: Behave you Finn, and let's see if you answered today's question correctly.

Sataşma/kaşınma Finn. Ve bakalım bugünkü soruyu doğru cevaplayabilmiş misin?

I asked you according to the UK's Office for National Statistics, in 2013, what percentage of 20 to 34 year-olds were living at home with their parents? Was it:

a) 16%

b) 26%

c) 36%

Sana İngiltere Ulusal İstatistik Kurumuna göre 2013’de ebeveynleriyle birlikte yaşayan 20 ila 34 yaşındaki insanların yüzdesinin ne olduğunu sormuştum.

Finn: I seem to remember I said 36%.

Yüzde 36 dedim diye hatırlıyorum.

Rob: You're wrong. The answer is 26%. That's 3.3 million adults.

Cevabın yanlış. Cevap yüzde 26. 3.3 milyon yetişkin demek.

That's an increase of about 25% since 1996.

1996’dan bu yana yaklaşık yüzde 25’lik bir artış demek.

Well that's it for this programme. Please join us again soon for 6 Minute English from BBC Learning English.

Pekala, programın sonuna geldik. Programımıza tekrar bekleriz.

Both: Bye.

 

 

Facebook sayfamızda yorum ve katkılarınızı bekliyorum. buradan buyurun efendim

 

İngilizce Ders 4

Elllo Audio Listening
Post Office

Dersimizin listening/dinleme parçasına bu linkten ulaşabilirsiniz.

Metni okumadan önce beş defa dinleyin. Metni kabataslak okuyup konu hakkında fikir sahibi olduktan sonra beş defa daha dinleyin. Metni İngilizce-Türkçe ve Türkçe-İngilizce çift yönlü kelime, sıfat-isim tamlaması ve edat takımlarının manalarını çıkararak okuyun. Cümle tercümelerini yapın. En son beş defa daha dinleyin.

Parçanın Metni


Todd: OK, Laura, I'm going to ask you questions about the post office in Hong Kong. OK, or just sending letters. How often do you write letters?
Laura: Well, when I was young, I wrote quite often to my pen pals, but right now, instead of sending a letter I usually send my friends e-mails.
Todd: Yeah! Me, too. How much does it cost to send a postcard in Hong Kong overseas?
Laura: Well, to Asian countries, it costs about two dollars, Hong Kong dollars. To European countries it costs about three dollars.
Todd: OK, and when you send mail in Hong Kong, do you send it from your house, or do you have ....
Laura: Well, we have to go the post office in order to send letters or parcels.
Todd: Really, OK! Cause it's so crowded in Hong Kong that...
Laura: Well, Yes, Yes!
Todd: OK, and in Japan do you receive a lot of mail from ….?
Laura: Right now, no. Well, because it's so convenient to use the e-mails or instant communication or telephone.
Todd: Yeah, OK last question. What time do post offices open and close in your country?
Laura: Well, it depends on the size of the post office. For large one, so, they work longer. Like from nine in the morning until six, so for a smaller one, from nine to five.
Todd: OK, great. Thanks a lot.
---------- ---------------

DERSİN ÇÖZÜMÜ

 

Todd: OK, Laura, I'm going to ask you questions about the post office in Hong Kong. OK, or just sending letters. How often do you write letters?
Laura, sana Hong Kong’daki postaneler ve mektup gönderimiyle ilgili sorularım olacak. Ne kadar sık mektup yazarsın?
Laura: Well, when I was young, I wrote quite often to my pen pals, but right now, instead of sending a letter I usually send my friends e-mails.
Gençken/gençliğimde sık sık mektup arkadaşlarıma yazardım, fakat şimdi mektup yollamak yerine genellikle arkadaşlarıma e-posta atıyorum.
Todd: Yeah! Me, too. How much does it cost to send a postcard in Hong Kong overseas?
Evet, ben de (senin gibi yapıyorum). Hong Kong’da yurtdışına posta kartı yollamak kaça mal oluyor (ne kadar/kaç para tutuyor)?
Laura: Well, to Asian countries, it costs about two dollars, Hong Kong dollars. To European countries it costs about three dollars.
Asya ülkelerine (göndermek) yaklaşık iki dolar tutuyor, Hong Kong doları. Avrupa ülkelerine (göndermek) yaklaşık üç dolar tutuyor.
Todd: OK, and when you send mail in Hong Kong, do you send it from your house, or do you have ....
Hong Kong’da mektup gönderirken evinden mi gönderiyorsun, yoksa …?
Laura: Well, we have to go the post office in order to send letters or parcels.
Mektup ya da koli/paket göndermek için postaneye gitmemiz gerekiyor.
Todd: Really, OK! Cause it's so crowded in Hong Kong that...
Öyle mi? Hong Kong’da trafik bu yüzden çok kalabalık oluyor demek ki
Laura: Well, Yes, Yes!
Todd: OK, and in Japan do you receive a lot of mail from ….?
Japonya’da çok mektup alıyor musun (sana çok mektup geliyor mu)?
Laura: Right now, no. Well, because it's so convenient to use the e-mails or instant communication or telephone.
Şu anda almıyorum. Çünkü e-posta, anlık iletişim ve telefon kullanmak daha pratik.
Todd: Yeah, OK last question. What time do post offices open and close in your country?
Son soru: ülkenizde postaneler saat kaçta açılıyor ve kapanıyor?
Laura: Well, it depends on the size of the post office. For large one, so, they work longer. Like from nine in the morning until six, so for a smaller one, from nine to five.
Postanenin büyüklüğüne göre değişiyor. Büyük bir postane için bu süre, ki daha uzun çalışırlar, sabah dokuzdan altıya kadar gibidir. Daha küçük bir postane içinse bu süre dokuzdan beşedir.
Todd: OK, great. Thanks a lot.
Pekala, harika. Çok teşekkürler.

Facebook sayfamızda yorum ve katkılarınızı bekliyorum. buradan buyurun efendim

İngilizce Ders 3

Elllo Audio Listening
Dream Job
Dersimizin listening/dinleme parçasına bu linkten ulaşabilirsiniz.

Metni okumadan önce beş defa dinleyin. Metni kabataslak okuyup konu hakkında fikir sahibi olduktan sonra beş defa daha dinleyin. Metni İngilizce-Türkçe ve Türkçe-İngilizce çift yönlü kelime, sıfat-isim tamlaması ve edat takımlarının manalarını çıkararak okuyun. Cümle tercümelerini yapın. En son beş defa daha dinleyin.

Parçanın Metni

Todd: OK, Christian, what is your dream job, if you could have any job in the world?
Christian: My dream job is to become a diplomat representing my country, preferably in Japan. That's why I came to Japan to learn Japanese and hopefully obtain a master degree in International Relations. After getting my master's degree in International Relations, I would like to go home and enter the diplomat school for the Ministry of Foreign Affairs, which is a three year program, and then, after that hopefully come back to Japan and work for the Norwegian Embassy in Tokyo.
Todd: Must be pretty competitive.
Christian: It's very competitive, but I think if you know a certain language that not many people speak it gives you a competitive edge nevertheless so that's why I came to Japan because I know at this stage there are only three hundred people from Norway living in Japan and not all of them are here to study Japanese, they represent different companies or schools, or they're missionaries so, that's the track I'm on right now but we'll see how it goes in the end.
Todd: How about when you were a child, what was your dream job? Did you want to be a diplomat when you were say, 10?
Christian: No, when I was ten I probably didn't know what I wanted to do. I was just too busy playing in the street, you know, having fun with my friends and these things. When I was that young I really didn't have a dream job like fireman, police. I never really went through that stage, you know.
Todd: I wanted to be a baseball player.
Christian: Alright, fair enough.
Todd: I'm still dreaming.
Christian: Oh, that's good.
---------- ---------------

DERSİN ÇÖZÜMÜ

 

Todd: OK, Christian, what is your dream job, if you could have any job in the world?
Christian, hayalindeki iş/meslek nedir? Dünyadaki herhangi bir işe girebilseydin (ne olurdu)?
Christian: My dream job is to become a diplomat representing my country, preferably in Japan.
Hayalimdeki iş, ülkemi temsil eden bir diplomat olmak. Tercihen de Japonya’da (diplomat olmayı isterim)
That's why I came to Japan to learn Japanese and hopefully obtain a master degree in International Relations.
Japonca öğrenmek ve uluslararası ilişkilerde mastır diploması almak için Japonya’ya gelme nedenim de bu.
After getting my master's degree in International Relations, I would like to go home and enter the diplomat school for the Ministry of Foreign Affairs, which is a three year program,
Uluslararası ilişkilerde mastırımı yaptıktan sonra ülkeme/memleketime gidip/dönüp Dışişleri Bakanlığına ait diplomat okulunun üç yıllık programına girmek istiyorum.
and then, after that hopefully come back to Japan and work for the Norwegian Embassy in Tokyo.
Ardından umarım Japonya’ya geri dönerim ve Tokyo’da Norveç elçiliğinde çalışırım.
Todd: Must be pretty competitive.
(sanırım) baya bir rekabet olmalı (rakibin çok olsa gerek)
Christian: It's very competitive, but I think if you know a certain language that not many people speak it gives you a competitive edge nevertheless.
Baya rekabet var.  Ama bence çok kimsenin konuşamadığı/bilmediği belli bir dili bilmek kişiye avantaj sağlıyor yine de.
so that's why I came to Japan because I know at this stage there are only three hundred people from Norway living in Japan and not all of them are here to study Japanese, they represent different companies or schools, or they're missionaries so,
Zaten bu yüzden Japonya’ya geldim. Çünkü biliyorum ki şu anda Japonya’da sadece üç yüz Norveçli yaşıyor ve hepsi Japonca okumak (eğitimi) için buraya gelmedi, farklı firmaların ve okulların temsilcileriler ya da misyonerler.
that's the track I'm on right now but we'll see how it goes in the end.
şu anda izlediğim yol bu, ama sonu nereye varacak göreceğiz.
Todd: How about when you were a child, what was your dream job? Did you want to be a diplomat when you were say, 10?
Peki çocukken hayalini kurduğun iş neydi? Diyelim ki/mesela 10 yaşındayken diplomat olmayı istiyor muydun?
Christian: No, when I was ten I probably didn't know what I wanted to do.
Hayır. 10 yaşımdayken muhtemelen ne yapmak istediğimi bilmiyordum.
I was just too busy playing in the street, you know, having fun with my friends and these things.
Sadece sokaklarda oynamakla meşguldüm, bilirsin işte, arkadaşlarımla eğlenmek ve bunun gibi şeyler.
When I was that young I really didn't have a dream job like fireman, police.
O yaşlardayken gerçekten itfaiyeci veya polis olmak gibi hayalini kurduğum bir iş yoktu.
I never really went through that stage, you know.
Gerçekten böyle bir dönemden hiç geçmedim.
Todd: I wanted to be a baseball player.
Ben bir beyzbol oyuncusu olmayı istiyordum.
Christian: Alright, fair enough.
Oldukça mantıklı (seni anlayabiliyorum)
Todd: I'm still dreaming.
Hala hayalimdir.
Christian: Oh, that's good.
Çok iyi/ne güzel

Facebook sayfamızda yorum ve katkılarınızı bekliyorum. buradan buyurun efendim

İngilizce Ders 2

Elllo Audio Listening
Teen Years

Dersimizin listening/dinleme parçasına bu linkten ulaşabilirsiniz.

Metni okumadan önce beş defa dinleyin. Metni kabataslak okuyup konu hakkında fikir sahibi olduktan sonra beş defa daha dinleyin. Metni İngilizce-Türkçe ve Türkçe-İngilizce çift yönlü kelime, sıfat-isim tamlaması ve edat takımlarının manalarını çıkararak okuyun. Cümle tercümelerini yapın. En son beş defa daha dinleyin.

Parçanın Metni
Todd: Now, Mark, you're from Canada.
Mark: That's right.
Todd: Where is it, actually, that you grew up?
Mark: I was born in Montreal and I lived there for four years, the first four years but uh, I grew up in Calgary, which is Alberta, in the city of Banff.
Todd: OK, so what was your childhood like? Were you into nature, or sports or?
Mark: Childhood I was into books. I was a big reader. I used to go the library with my mother. And the first big trip I took overseas was when I was 14.
Todd: OK, actually, on this trip where did you go?
Mark: On this trip I went to Liverpool which is where my mother is from. So I went to Liverpool that time and Wales and Scotland and five or six trips after that.
---------- ---------------

DERSİN ÇÖZÜMÜ

 

Todd: Now, Mark, you're from Canada.
Mark, Kanadalı’sın (değil mi)?
Mark: That's right.
Evet doğru.
Todd: Where is it, actually, that you grew up?
Tam olarak büyüdüğün/çocukluğunun geçtiği yer neresi?
Mark: I was born in Montreal and I lived there for four years, the first four years but uh, I grew up in Calgary, which is Alberta, in the city of Banff.
Montreal’da doğdum ve orada dört yıl yaşadım, (yani) ilk dört senemde, fakat Calgary, Alberta’da Banff şehrinde büyüdüm (çocukluğumu geçirdim).
Todd: OK, so what was your childhood like? Were you into nature, or sports or?
Çocukluğun nasıldı? Doğaya mı yoksa spora mı düşkündün ya da başka bir şeye mi?
Mark: Childhood I was into books. I was a big reader. I used to go the library with my mother. And the first big trip I took overseas was when I was 14.
Çocukluğumda kitaplara düşkündüm. Sıkı bir okuyucuydum (çok kitap okuyan birisiydim). Annemle kütüphaneye giderdim. Yurtdışına çıktığım ilk büyük seyahatimde 14 yaşındaydım.
Todd: OK, actually, on this trip where did you go?
O seyahatte nereye gitmiştin?
Mark: On this trip I went to Liverpool which is where my mother is from. So I went to Liverpool that time and Wales and Scotland and five or six trips after that.
O seyahatte annemin memleketi Liverpool’a gitmiştim. O zaman Liverpool’a gitmiştim, bir de Galler ve İskoçya’ya. Sonra da beş altı seyahatim daha oldu.


Facebook sayfamızda yorum ve katkılarınızı bekliyorum. buradan buyurun efendim

İngilizce Ders 1

BBC Learning English 6 Minute English
Coffee Addiction

İlk dersimizin listening/dinleme parçasına bu linkten ulaşabilirsiniz.

Metni okumadan önce beş defa dinleyin. Metni kabataslak okuyup konu hakkında fikir sahibi olduktan sonra beş defa daha dinleyin. Metni kelime, sıfat-isim tamlaması ve edat takımlarının manalarını çıkararak okuyun. Cümle tercümelerini yapın. En son beş defa daha dinleyin.

Parçanın Metni

 (Slurp of coffee)

Rob: Mmm! A quick sip of my coffee to get me in the mood for today’s programme! Welcome to 6 Minute English from BBC Learning English. I’m Rob.

Finn: And I’m Finn. Rob, you seem to be enjoying that cup of coffee…

Rob: Yes, indeed. I love all styles of coffee – that’s coffee made in different ways – you could say I am a coffee addict.

Finn: An addict. That’s someone who likes doing a particular activity very much and they can’t stop doing it. And if you have a strong need to keep drinking coffee then we could say you have an addiction.

Rob: That’s me! And that’s what we're talking about today – coffee addiction – and we’ll be talking about the dangers of drinking too much.

Finn: Another word for drinking here is consuming. We'll look at some other coffee-related language in today’s programme, too. But first, Rob, how about a question?

Rob: Yes, of course. I have a coffee-related question to ask you. Do you know which country drinks the most coffee per person? Is it:

a) Egypt

b) Finland

c) Italy

 

Finn: I think they're all coffee-drinking countries but I’ll say b) Finland.

Rob: OK. As always, I will let you know the answer at the end of the programme. OK Finn, I haven’t asked you yet if you drink coffee. So do you?

Finn: I do Rob, yes, but only in moderation – so that means not too much. I love the taste and the smell especially – we could call that the aroma – but it's the caffeine contained in the drink that can have a bad effect. If I drink too much it can give me headaches.

Rob: Right. Well, for me, it's the caffeine that keeps me awake. It stimulates my brain – it makes me more alert – that's why we call caffeine a stimulant. Caffeine can also be found in energy and cola drinks and even in tea.

Finn: The New Scientist magazine says caffeine is a ‘psychoactive drug’ and that 90% of people in the United States consume it every day.

Rob: Psychoactive drug – so what does that mean?

Finn: It's a drug that affects how a person feels and sometimes how they behave. The drug can be found in food like waffles and chewing gum, surprisingly – not just in drinks.

Rob: That’s why scientists who study public health are worried people don’t know how much caffeine they are taking.

Finn: Indeed. Too much caffeine can lead to insomnia.

Rob: So that’s when you can’t sleep.

Finn: And indigestion.

Rob: So that’s a pain in your stomach when it can’t process the food that you've just eaten.

Finn: And finally, high blood pressure.

Rob: So blood flowing around your body at a higher pressure than is normal. That's dangerous. Well, sometimes drinking coffee does stop me sleeping and sometimes I feel very alert and then very lethargic – you know, that's not having any energy. But I still can’t give up!

Finn: And Rob, you're not alone. We asked people on our BBC Learning English Facebook page how they felt about coffee, and we had a lot of responses.

Rob: Yumiko says: “My happiest time is smelling coffee beans just after grinding it. Fresh roasted coffee has a really good fragrance!” Fragrance is a word usually associated with perfume – but I think she just means the good smell.

Finn: Samuele says: “One cup of good espresso is the daily energy for my body and mind”.

Rob: And Rasha claims: “A cup of coffee every day is useful for our health”.

Finn: Ahmed loves coffee too, but he says: “Be aware that too much coffee is not good for your health”. So there seem to be some good effects and some bad – or negative – effects of drinking coffee, Rob.

Rob: Well, I find that if I try to give up drinking coffee, I’ll also get headaches and feel tired.

Finn: And these are what we call withdrawal symptoms – the nasty physical and mental effects of stopping.

Rob: Well, I may drink lots of coffee but not as much as people in another country. Finn, earlier I asked you if you knew the people of which country drink the most coffee?

Finn: And I said b) Finland.

Rob: And guess what – you were right! Yes, the people of Finland consume an incredible 12 kilograms of coffee per person every year. That compares with the average consumption of 1.3 kilograms per person.

OK Finn, before we go, there’s just time for you to remind us of some of the words that we heard today.

Finn: We heard:

addict

consuming

in moderation

aroma

caffeine

stimulant

psychoactive drug

insomnia

indigestion

high blood pressure

lethargic

withdrawal symptoms

Rob: Thanks, Finn.

Finn: Thank you, Rob.

Rob: Do join us again for another edition of 6 Minute English from BBC Learning English. Bye for now!

Finn: Bye!

---------- ---------------

DERSİN ÇÖZÜMÜ

(Slurp of coffee)

Kahve içiş höpürdötüsü

Rob: Mmm! A quick sip of my coffee just to get me in the mood for today’s programme! Welcome to 6 Minute English from BBC Learning English. I’m Rob.

Hızlıca yudumladığım bir kahve beni bugünkü programın havasına sokuyor. Programımıza hoş geldiniz. Ben Rob.

Finn: And I’m Finn. Rob, you seem to be enjoying that cup of coffee…

Ve ben de Finn. Görünüşe göre/anlaşılan kahve içmeyi seviyorsun.

Rob: Yes, indeed. I love all styles of coffee – that’s coffee made in different ways – you could say I am a coffee addict.

Evet aynen öyle. Kahvenin tüm çeşitlerini seviyorum, ki farklı şekilde yapılan kahveler var, (yani) kahve tiryakisi/bağımlısı olduğum söylenebilir.

Finn: An addict. That’s someone who likes doing a particular activity very much and they can’t stop doing it. And if you have a strong need to keep drinking coffee then we could say you have an addiction.

Tiryaki/bağımlı. Belli bir şeyi yapmayı çok seven ve kendini yapmaktan alıkoyamayan kimse. Eğer kahve içmeye devam etmek için aşırı derecede arzu duyuyorsan, bağımlılığın olduğu söylenebilir (olduğunu söyleyebiliriz).

Rob: That’s me! And that’s what we're talking about today – coffee addiction – and we’ll be talking about the dangers of drinking too much.

Işte o benim). Ayrıca bu bügün hakkında konuşacağımız şey, yani kahve bağımlılığı. Çok fazla (kahve) içmenin zararları hakkında da konuşacağız.

Finn: Another word for drinking here is consuming. We'll look at some other coffee-related language in today’s programme, too. But first, Rob, how about a question?

Burada içmeyle ilgili başka bir kelime de tüketme (kelimesi). Bugünkü programımızda kahveyle alakalı başka bazı kelimelere de göz atacağız. Fakat önce, bir soruya ne dersin Rob?

Rob: Yes, of course. I have a coffee-related question to ask you. Do you know which country drinks the most coffee per person? Is it:

Peki tamam. Size kahveyle alakalı bir sorum var. Kişi başına en fazla hangi ülkenin kahve içtiğini biliyor musunuz?

a) Egypt

b) Finland

c) Italy

 

Finn: I think they're all coffee-drinking countries but I’ll say b) Finland.

Bence hepsi kahve içen ülkeler ama ben b (şıkkı) Finlandiya diyeceğim.

Rob: OK. As always, I will let you know the answer at the end of the programme. OK Finn, I haven’t asked you yet if you drink coffee. So do you?

Tamam. Her zaman olduğu gibi, sana cevabı programın sonunda söyleyeceğim. Pekala Finn, sana kahve içip içmediğini daha sormadım. İçiyor musun?

Finn: I do Rob, yes, but only in moderation – so that means not too much.

Evet içiyorum Rob. Ama sadece kararınca/aşırıya kaçmadan. Yani çok fazla aşırı değil.

I love the taste and the smell especially – we could call that the aroma –

Tadını ve özellikle kokusunu seviyorum, aroma dediğimiz şey var ya.

but it's the caffeine contained in the drink that can have a bad effect.

Fakat kahvenin içinde olumsuz etki yapabilen kafein bulunuyor.

If I drink too much it can give me headaches.

Çok fazla içersem başağrısı yapabiliyor.

Rob: Right. Well, for me, it's the caffeine that keeps me awake.

Doğru. Kahvedeki kafein benim de uykumu kaçırıyor.

It stimulates my brain – it makes me more alert – that's why we call caffeine a stimulant.

Kafein beynimi uyarıyor, beni daha da canlandırıyor, zaten bu yüzden kafeine uyarıcı diyoruz.

Caffeine can also be found in energy and cola drinks and even in tea.

Kafein enerji ve kola/asitli içeçeklerde de bulunabiliyor, hatta çay da bile.

Finn: The New Scientist magazine says caffeine is a ‘psychoactive drug’ and that 90% of people in the United States consume it every day.

The New Scientist dergisi kafeinin bir psikoaktif ilaç olduğunu ve Birleşik Devletlerde insanların yüzde doksanının bunu her gün tükettiğini/kullandığını söylüyor/yazıyor.

Rob: Psychoactive drug – so what does that mean?

Psikoaktif ilaç ne demek?

Finn: It's a drug that affects how a person feels and sometimes how they behave.

İnsanların duyularını bazen de davranışları etkileyen bir ilaç/madde.

The drug can be found in food like waffles and chewing gum, surprisingly – not just in drinks.

Ilaç/madde sadece içeceklerde değil, şaşılacak bir şekilde gözleme, sakız gibi yiyeceklerde de bulunabiliyor.

Rob: That’s why scientists who study public health are worried people don’t know how much caffeine they are taking.

Halk sağlığı üzerine çalışan bilim insanlarının, insanların ne kadar kafein aldıklarınının farkında olmamalarından endişeli olmaları bu yüzden zaten.

Finn: Indeed. Too much caffeine can lead to insomnia.

Kesinlikle (çok haklısın). Aşırı derecede kafein uykusuzluğa yol açabilir.

Rob: So that’s when you can’t sleep.

Yani uyuyamadığın durum/hal.

Finn: And indigestion.

Ve sindirim güçlüğü.

Rob: So that’s a pain in your stomach when it can’t process the food that you've just eaten.

Yediğin yiyecekleri sindiremediğin zaman karnında duyduğun acı/sıkıntı.

Finn: And finally, high blood pressure.

Ve son olarak da yüksek kan basıncı (yüksek/hipertansiyon).

Rob: So blood flowing around your body at a higher pressure than is normal.

Yani kanın vücudunda normalden daha fazla yüksek basınçla dolaşması/akması.

That's dangerous. Well, sometimes drinking coffee does stop me sleeping and sometimes I feel very alert and then very lethargic – you know, that's not having any energy. But I still can’t give up!

Tehlikeli birşey (bir durum). Kahve içmek bazen beni uyutmuyor, bazen de acaip canlandırıyor, ardından da aşırı halsiz hissediyorum, yani hiç enerjim kalmıyor. Fakat hala bırakamıyorum (içmeye devam ediyorum).

Finn: And Rob, you're not alone. We asked people on our BBC Learning English Facebook page how they felt about coffee, and we had a lot of responses.

Yalnız değilsin Rob(senin gibi/senin durumunda bir sürü insan var). Facebook sayfamızda insanlara kahve hakkında duygularını sorduk ve bir çok cevap aldık.

Rob: Yumiko says: “My happiest time is smelling coffee beans just after grinding it.

Yumiko diyor/demiş ki: en mutlu anım, çektirdikten/öğüttükten hemen sonra kahve çekirdeklerini kokladığım andır.

Fresh roasted coffee has a really good fragrance!

Taze/yeni kavrulmuş kahvenin de gerçekten çok hoş bir kokusu oluyor.

Fragrance is a word usually associated with perfume – but I think she just means the good smell.

Fragnance genellikle parfümle alakalı bir kelime ama galiba güzel kokulu manası var.

Finn: Samuele says: “One cup of good espresso is the daily energy for my body and mind”.

Samuele demiş ki:  Bir fincan güzel bir espresso, vücudum ve zihnim için günlük enerjim demektir.

Rob: And Rasha claims: “A cup of coffee every day is useful for our health”.

Rasha da her gün bir fincan kahvenin sağlığımız için faydalı olduğunu iddia ediyor/etmiş.

Finn: Ahmed loves coffee too, but he says: “Be aware that too much coffee is not good for your health”.

Ahmed de kahveyi seviyor fakat demiş ki: Çok fazla kahve içmenin sağlığınıza zararlı olduğunu unutmayın.

So, there seem to be some good effects and some bad – or negative – effects of drinking coffee, Rob.

Görünüşe göre/anlaşılan Rob, kahve içmenin bazı olumlu ve olumsuz/kötü etkileri var.

Rob: Well, I find that if I try to give up drinking coffee, I’ll also get headaches and feel tired.

Benim anladığım (buradan çıkardığım sonuç) şu: Eğer kahve içmeyi bırakmaya uğraşırsam, bir yandan da başağrılarım olacak ve yorgunluk hissedeceğim.

Finn: And these are what we call withdrawal symptoms – the nasty physical and mental effects of stopping.

Bunlara bırakmanın rahatsızlık verici fiziksel ve zihinsel etkileri denilen geriçekilme semptomları adını veriyoruz.

Rob: Well, I may drink lots of coffee but not as much as people in another country.

Çok kahve içiyor olabilirim ama diğer ülkelerdeki insanlar kadar çok değil.

Finn, earlier I asked you if you knew the people of which country drink the most coffee?

Finn, daha önce sana en fazla kahveyi hangi ülkenin içtiğini bilip bilmediğini sormuştum.

Finn: And I said b) Finland.

Ben de b (şıkkı) Finlandiya demiştim.

Rob: And guess what – you were right!

Bilin bakalım neymiş… doğru bilmişsin.

Yes, the people of Finland consume an incredible 12 kilograms of coffee per person every year.

Evet, Finlandiya halkı (Finlandiya’da insanlar) senede kişi başına ,inanılmaz bir rakam, 12 kilo kahve tüketiyor(muş).

That compares with the average consumption of 1.3 kilograms per person.

Kişi başına 1.3 kiloluk ortalama tüketim ile kıyaslayın..

OK Finn, before we go, there’s just time for you to remind us of some of the words that we heard today.

Pekala Finn, (programı) kapatmadan/bitirmeden önce bugün duyduğumuz bazı kelimeleri bize hatırlatman için az bir vaktimiz var.

Finn: We heard:

addict

consuming

in moderation

aroma

caffeine

stimulant

psychoactive drug

insomnia

indigestion

high blood pressure

lethargic

withdrawal symptoms

Rob: Thanks, Finn.

Finn: Thank you, Rob.

Rob: Do join us again for another edition of 6 Minute English from BBC Learning English. Bye for now!

Başka bir programda tekrar bekleriz. Şimdilik hoşçakalın.

Finn: Bye!

Facebook sayfamızda yorum ve katkılarınızı bekliyorum. buradan buyurun efendim